اشعار طنز خالو راشد

دلم گـــرفته بهانه، خدا به خــــیر کــــند

نشسته گوشه ی خانه، خدا به خیر کند

سروده ام دو سه تا بیت کاملاً کشکی

برای اهل زمانه! خــــــدا به خیر کـــــند

دلم گـــرفته بهانه، خدا به خــــیر کــــند

نشسته گوشه ی خانه، خدا به خیر کند

سروده ام دو سه تا بیت کاملاً کشکی

برای اهل زمانه! خــــــدا به خیر کـــــند

ولی دو دل شده ام دوستان که این اشعار

درست بوده و یا نه، خدا به خیــــر کند

تمـــام شد لحـــظات فــــشار از پاییـــن

رسیده کار به چانه، خدا به خیرکنــــد!

گذشت دوره ی آن یار پانــزده ســــاله

به سی رسیده « ترانه» خدا به خیر کند(1)

و ســـــینه های پســرها به زیر پیراهن

زده ست باز جوانه! خدا به خیر کنــــد

کشـــــیده اند صف انتظار از قـــــزویــن

به سمت رشت و میانه، خدا به خیر کند

پر است گوشی ام از نام های غیر مجاز

شهین، شراره، سمانه، خدا به خیر کند!

زن و پـــدر زن و مــادر زنم خبـــر دارنــد

من و قوای سه گانه! خدا به خیر کنـد

و شهر بندر و گرما و تشنگی یک سو

و عود سنگ مثانه ... خدا به خیر کند!

برای طرح هدفمنـــد! باز هم دولـــــت

مرا گــرفته نشــانه، خدا به خیر کنـــد

چه قدر آدم قحطی زده به خانه ی ما

روانه اند روانـــه، خدا به خیـر کنـــــد!

و در مــقابل این سیل التــــماس دعا

خرابه وضــع خزانه! خدا به خیر کنـــد

پانوشت:

1ـ من ترانه پانزده سال دارم

2ـ با همکاری فخرالدین زارعی